Test Alfa Romeo Junior Elettrica Speciale (2025)

Introductie

Met de Giulia en Stelvio stilaan op pensioenleeftijd is het bij Alfa Romeo alle hens aan dek. De toekomst van het merk steunt in grote mate op de nieuwe Junior, een compacte SUV die niet alleen mikt op particuliere kopers met benzineversies, maar ook een volledig elektrische variant introduceert: de Junior Elettrica. Wij reden een week lang met de rijk uitgeruste Speciale-versie en zochten uit of deze EV echt als Alfa Romeo aanvoelt – en of hij het opneemt tegen de gevestigde waarden in dit segment.

Video: Alfa Romeo Junior Elettrica Speciale in detail

Bekijk hier onze video van de Alfa Romeo Junior Elettrica Speciale. We tonen het exterieur en interieur van onze testwagen en nemen je mee onderweg voor een volledige POV-rijervaring. Zo ontdek je zelf hoe deze SUV eruitziet én rijdt.

Exterieur

Het design van de Junior bouwt verder op het werk dat met de Tonale werd ingezet, maar kiest toch resoluut voor een eigen koers. De SUV meet 4,17 meter in de lengte en oogt met zijn korte overhangen, gespierde wielkasten en de ‘Coda Tronca’-achterzijde uitgesproken dynamisch. Dat retro-accent is een duidelijke knipoog naar de klassieke Giulia TZ.

Onze testwagen is gespoten in de knappe lakkleur Blu Navigli en heeft als Speciale uitvoering een matzwarte bodykit voorzien van Rosso Brera-inzetstukken. De neus wordt gekenmerkt door de 'Progresso'-variant van de Scudetto-grille en de markante ‘3+3’ Matrix LED-koplampen. De standaard 18-inch “Petali” velgen geven een moderne draai aan het klassieke Alfa-design en passen perfect bij het geheel.

Het resultaat is een SUV die zich stijlvol onderscheidt in een drukbevolkt segment. Stoer, sportief en – belangrijk – onmiskenbaar een Alfa.

Interieur

Zodra je instapt in de Alfa Romeo Junior Elettrica Speciale, merk je dat de Italianen hun best hebben gedaan om een onderscheidende sfeer te creëren. De cockpit verwelkomt je met enkele fraaie designelementen, zoals de ronde, verlichte ventilatieroosters en het typische "Cannochiale"-dashboarddesign. Dat laatste doet denken aan klassieke Alfa’s met diepe klokken, al is het digitale 10,25-inch instrumentenpaneel in werkelijkheid rechthoekig en dus minder retro dan het lijkt.

De materialenmix is wat wisselend. De stoelen ogen en voelen degelijk aan, met een sportieve zwart-rode bekleding in stof en leder, inclusief een subtiel Alfa-logo in de hoofdsteunen. De bestuurderszetel is bovendien elektrisch verstelbaar. Wie het nog sportiever wil, kan voor 2.500 euro opteren voor de Sabelt-kuipstoelen, maar de standaardzetels bieden al een mooie balans tussen comfort en ondersteuning.

Minder premium zijn de harde kunststoffen op het bovenste deel van het dashboard en in de deurpanelen. Heel wat knoppen en bedieningselementen kennen we ook al van andere Stellantis-merken (zoals Opel en Peugeot). Zo is de kenmerkende ronde DNA-rijmodusknop helaas vervangen door een sobere schakelaar. De rijmodi zijn er nog steeds, maar het voelt daardoor toch minder typisch Alfa aan.

Het infotainmentscherm meet 10,25 inch, maar valt wat tegen in de praktijk. De brede, lage vorm zorgt ervoor dat navigatiekaarten en camerabeelden kleiner getoond worden dan je zou verwachten. Ook vind je de home-knop niet op of naast het scherm, maar wel 5 centimeter hoger bovenaan het dashboard, wat aanvankelijk wat verwarring veroorzaakt. Gelukkig is de menustructuur wel logisch en intuïtief opgebouwd, zodat je het systeem na korte tijd onder de knie hebt. Positief is ook dat het scherm licht naar de bestuurder toe gedraaid staat.

Wat het comfort betreft valt er weinig te klagen. Voorin is er voldoende ruimte, en ook achterin zijn hoofd- en beenruimte toereikend voor volwassen passagiers. De instap verloopt vlot, dankzij wijd openslaande deuren, en de achterportieren verbergen hun handgrepen op stijlvolle wijze in het raamframe – een leuk designaccent dat we herkennen van oudere Alfa’s.

De achterbank is bekleed in hetzelfde zwart-rode thema als voorin, wat het gevoel van uniformiteit en afwerking verhoogt. Achterpassagiers vinden opbergvakken in de rug van de voorstoelen en één enkele usb-c-aansluiting, al ontbreken ventilatieroosters in de middenconsole.

De elektrische kofferklep, het volume van 400 tot 1.265 liter en de verstelbare laadvloer maken de koffer van de Junior in theorie erg handig. In praktijk liggen je laadkabels echter onderin, waardoor je de vloer enkel in de hoogste stand kan zetten. Dat zorgt er meteen voor dat de laadvloer niet vlak is wanneer de achterbank (in 60/40-verhouding) wordt neergeklapt. Wel komt de vloer zo op gelijke hoogte te liggen met de kofferdrempel zodat je zware spullen bij het uitladen niet hoeft op te tillen.

Aandrijflijn

Onder de motorkap – die dankzij gasveren makkelijk opent – vinden we een elektromotor met 156 pk (115 kW) en 260 Nm koppel die de voorwielen aandrijft. De stroom komt uit een 54 kWh grote lithium-ion batterij (51 kWh netto). Daarmee sprint de Junior in 9,0 seconden naar 100 km/u en haalt hij een topsnelheid van 150 km/u.

Op papier biedt Alfa Romeo een WLTP-rijbereik van 410 km, of zelfs 592 km in de stad. Tijdens onze testweek in fris lenteweer kwamen we uit op een gemiddeld verbruik van 16,2 kWh/100 km, wat een realistisch bereik van ongeveer 315 km opleverde. Dat is geen topcijfer, zeker niet voor een merk dat zichzelf als premium profileert, al is de standaard aanwezige warmtepomp wel een pluspunt.

Opladen gaat via een 11 kW-boordlader (AC) of met maximaal 100 kW aan de snellader (DC). Van 20 naar 80 procent laden duurt in dat laatste geval 27 minuten – oké, maar niet baanbrekend.

Rijervaring

Als je het bereik even buiten beschouwing laat, merk je al snel dat de Junior rijdt zoals een Alfa moet rijden. De besturing is direct en voldoende scherp en het onderstel weet een mooie balans te vinden tussen sportiviteit en comfort.

De gasrespons is prima, zonder nerveus of schokkerig te zijn, en het rijgedrag op bochtige wegen is ondanks het extra gewicht van de batterij aangenaam. Zetels bieden degelijke steun, zelfs bij wat sportievere ritten, en ook de geluidsisolatie is voorbeeldig. Wind- en bandengeruis blijven goed buiten.

We zijn ook blij met de fysieke knoppen voor de klimaatregeling en volumeregeling – eenvoudig en veilig te bedienen. De positie van het infotainmentscherm is minder gelukkig gekozen: te laag, waardoor je je blik tijdens het rijden langer dan gewenst van de weg moet halen.

De achteruitrijcamera is dan weer een voltreffer: haarscherp beeld, dynamische hulplijnen, en een enorme stap vooruit vergeleken met de huidige Giulia en Stelvio.

Al even welkom is de aparte knop om de verplichte ISA-piepjes makkelijk uit te schakelen. Dat zou standaard moeten zijn in élke nieuwe auto anno 2025.

Prijs

De basisprijs voor de elektrische Junior bedraagt in België 36.780 euro, wat stevig boven de benzineversie ligt (29.210 euro). De geteste Speciale-uitvoering begint bij 38.680 euro. Optiepakketten zoals Pack Sport Speciale (2.500 euro) en Pack Tech Speciale Lite (1.500 euro) bieden extra mogelijkheden. Een panoramisch schuifdak krijg je voor 1.350 euro extra. Voor wie nog een stapje verder wil is er tenslotte de elektrische Junior Veloce met 280 pk vanaf 45.330 euro.